Değerli okurlarım:

Ne güzel söylemiş söyleyen üsdat

“Yara bandıyla,

Koşu bandı arasında gidip geliyoruz..

Yaralarımız kabuğa,

Ayaklarımız toprağa hasret kaldı.”

Açısı ile tatlısı ile..

Hayat öyle bir akıp gidiyor ki ne olduğunu anlamadan.

Her gün ömürden ömür gidiyor.

Özellikle: Bu illet hastalık.

“Corana” nedeni ile

Ne ölümüze,

Ne dirimize,

Ne de düğünlerimize sahip çıkamadık.

Gitmeye korkar olduk.
Corana yüzünden.
Bu süreç de milli ve manevi değerlerimize sahip çıkamadık.

Kaç dini ve milli bayram geçti.

Milletçe hiç bir şey anlamaz olduk.

Bir dost, arkadaş veya yakınımızla karşılaştığımızda.

Coranaya yakalanma korkusu ile

Tokalaşma yerine yumruklarımızla selamlaştık.

Bir birimize sarılmaya hasret kaldık.

Dostlarımızı,

yakınlarımızı,

arkadaşlarımızı unuttuk..!

Dost meclislerini arar olduk.

Köyümüzü memleketimizi,

Özlem ile arar olduk.

Konu komşu ev ziyaretlerini unutur olduk.

Geriye dönüp baktığımızda.

O kadar şey unutmuşuz ki.

İnsanoğlu olarak bu unuttuklarımıza da alışır olduk.

“Yinede diyorum ki ne varsa eskilerde var.. Dostlukta,.
ahpaplıkta,
vefada,
Şimdi etrafımıza bir bakalım.
İnsanlıkda, adamlıkda.
Napolyonun dediği gibi
“Para” ya endeksli ve:

Sadece aldığın kadar.
Verdiğin kadar ölçü birimi üzerine kurulu tüm samimiyetler buna göre hesaplanıyor olmuş..
Tabiki burada her kezi aynı kategoride görmemek gerektiğini de belirtmeden geçmeyim üzerine alınmayanlarıda tenzih ediyorum.”

Yeni dünya,

Yeni düzen dedikleri bu olsa gerek:

Dert dinleyen güvenilecek dosta,

Kin gütmeyen arkadaşlara hasret kaldık.

Ama

Demem o ki;

Hep çok yoğun,

Hep çok yorgunuz..

Hep

Sinirli,

Hep stresli,

Hep gergin ve agresif olduk.
Bu sebep den.
İşimize gelsede/ gelmesede.
Aynada yüzümüze dikkatlice baktığımızda.
Hızlada yaşlandığımız bariz bir şekilde fark ediliyor.
Malesef bu da bir gerçek..
O kadar sinir/strese vücut ne yapsın.
Kalp krizinden ölüm nerde ise 15-16 yaşa inmiş durumda.
Ne gencecik bedenler toprakla buluştu.
Bu yüzden.
Hiç kimseyi kırmadan.
İncitmeden.
Etrafımızdaki insanların kıymetini/değerini bilelim.
Diyorum..
Lakin..
Gerçekten özüne/sözüne güvenilecek adam gibi adamları mum ışığında arar olduk.

Çevremizde/çevrenizde.

Özü sözü bir olan gerçek samimi, dürüst insanları da kullanılmış mendil gibi atar olduk.
Aciz hane tavsiyem.
Bu nedenle gerçek samimi dost, arkadaş ve yakınlarımıza değer verelim..
Diyorum ..
Eskimeyen gerçek.
Dostlara selam olsun.

Kalın sağlıcakla:

Kenan Akçahanoğlu