Sadece nefes alamaya devam edebilmek için dipsiz ve karanlık kuyulardan çıkarılmayı bekleyen o kadar çok kadınlar var ki; kadınların ötekileştirildiği yetmezmiş gibi hayatı da söke söke ellerinden alınmak isteniyor.

Azıcık cesur olan kadınların da önü kesiliyor, elindeki maddi özgürlüğü alınarak evinin mutfağına kapatılıyor. Bu dört duvar arasına kapatılan kadınların hayalleri de yemek buharına karışarak uçup gidiyor, değil mi?

Kadın olmanın bu kadar zorlaştırıldığı bu evrende şiddet, kadın cinayeti, taciz ve tecavüz haberlerinin yer almadığı tek bir gün bile geçmiyor. Kadınların toplumdaki yeri tıpkı 7. 6 şiddetindeki bir deprem gibi sarsılıyor, neden?
Kadınlar neden korkusuzca yaşayamıyor?

Boşanma davası devam eden, boşanmayı düşünen veya erkek arkadaşından ayrılmak isteyen kadınlar sadece birlikteliğe devam etmek istemediği için neden öldürülüyor veya şiddete maruz kalıyor?

Ya anneliği ile sınanan kadınlara ne demeli, süt kokan yavrularından zorla ayrılıyorlar, insanoğlu nereye gidiyor?
Kadın olarak ne yapmamız gerekiyor?

İstemediğimiz bir hayata dövülerek ve ölüm tehditleri altında kıvranarak katlanmak zorunda kalıyoruz. Tıpkı ormanlarımız gibi yakılıyoruz, yok ediliyoruz. Oysa kadınlar toplumun temel direğidir.

Ben kadın olarak öldürülmek, tecavüz edilmek, tacize uğramak ve yakılma korkusu olmadan fiziki, bedensel ve manevi şiddete uğramadan yaşamak istiyorum.

Kadın olarak sadece toplumdaki yerimi ve özgürce nefes almaya devam etmek istiyorum. Ben kadın olarak yaşamak istiyorum.

Sağlıcakla kalın.
Pervin Göksel.