Gökyüzündeki enerjiler bizlerin yanlış anlaşılmalarımıza üzüldüğümüz konuların tekrar gündeme gelmesine ve hikayelerimizde yarım kalma, aldanma durumlarının ortaya çıkmasına neden olur.

Daha çok canımızın yanmaması için
durumları gözden geçirip daha yalın, sade bir şekilde bakmalı ve bunun sebepleri araştırarak canımızın yanmasıni hissedemeyeceğimiz hale getirmemiz gerekiyor.

Bunun için yapmamız gereken Meditasyon, Dua ,Bir nevi inzivaya çekilme kendimizi bulma nedeni yaratacak zamanlar yaratabilmekte yatıyor,bu süreçte de en iyi ilaç da bu olacaktır.

Biz izin verdiğimiz sürece canımız yanmaya devam edecektir.
dışarıda suçlu aramamak için mutlaka bunu kendimizde bulmamız gerekiyor.

Seçimlerimiz ya bizi mutlu edecek ya da mutsuz bunun nedenlerinin niçinlerini araştırmadığımız sürece bunları devamlı yaşamaya devam edeceğiz.

Tercihlerimizi, deneyimlerimizi devam ettirdiğimiz sürece elde ederiz. karşımızda duranlar bu süreç içinde bize zarar veremez bizi üzemez biz sadece bunun sebeplerine sonuçlarına erişelim.

Kendimizi yargılamadan suçlamadan içimizdeki çocuğu bulup güvende hissettirmemiz, çocukluğumuzda yaşadığımız korkuları ona unutturmamız gerek.

Çünkü her şey çocukluğa dayanıyor bizlere dayatılan yaptırımlar korkular hâlâ o küçük çocukla beraber bizde yaşamakta. Biz ne kadar çabuk affedersek kendimizi o da rahatlayacak bizde.

İki ayrı kişiden bahsediyor gibi gözükse de ikisi de bizleriz geride bırakamadıklarımızdan dolayı mutsuzuz bunları yaşıyoruz içimizdeki anlamsız boşluğu dolduramadığımız yüzünden yasanananlar.

Geçmişin geçmişte kaldığına hayatımızı artık bizim yönetebileceğimizi çocukluğumuzu geride bıraktığımızı gücümüzün çocuk gücünden daha fazla olduğunu kabul edip affedebilirsek kendimizi olaylara daha yüzeysel affedici bakabiliriz.

Önce bunları kabul etmekle başlayalım Her ne yapmışsak, yaşamışsak bedelleri ile zaten bitirmiş, ödemişizdir. Kendimize iyi davranarak özgüvenimizi sağlayarak ve en önemlisi kendimizi affederek sağlayabiliriz bunları.

Bizler başımıza gelen her şey için karşımızdakini suçlarız onlar yüzünden yaşıyormuşuz gibi, hayatımızı onlar yönetiyormuş gibi kendimize bakmayız bu sebepleri araştırmayız halbuki işin başı tamamen kendimizdedir.

Şöyle bir sakin yere geçerek düşünün çocukluğunuzu sizi orada neler üzdü? neler korkuttu? sonra ona deyin ki Ben artık büyüdüm seni koruyabilirim korkularından arındırabilirim güçlüyüm çünkü.

İçimizdeki çocuk bunu anladığı zaman kendimizi affetmiş olacak bizi rahatsız eden duygulardan kurtulmuş olacağız denemekten ne çıkar ne kaybedebiliriz ki…
Sevgiler çoğaldıkça içimizdeki kin nefret bittikçe korkularımız hafifleyecek kendimizi bulacağız sabırla usanmadan devam etmemiz gerektiğini önce inanmamız gerekiyor.Hepsi bu…..

Sevgide kalın
Emel Araz