Başlığı okuduğunuzda ilk akla gelen şey, güzel yurdumun bir türküsü oluyor değil mi?

Ama bugün yurdumun sorunlarını sizleri sıkmadan ele alacağım.O kadar çok ki derdimiz, hangisine yanalım?

Pahallılık,işsizlik,enflasyon,vergiler,düşük ücretler,yolsuzluk,kokuşmuşluk, rüşvet, yozlaşma derken halkımız inim inim inler hale gelmiş.

Köylü yıllardır üzerinden ürün aldığı tarlasını ekip biçememekte. Elektrik pahalı, mazot pahalı, gübre desen öyle, hadi bunları aştı diyelim, yetiştirdiği ürün masrafını karşılamıyor.Ve gözü gibi bakıp, yetiştirdiği ürünü toplamıyor, tarlada çürümeye bırakıyor…

Öbür tarafta yatı kotrası teknesi olan zengin arkadaş, indirimli fiyattan mazot alıp, piyasaya el altından satıyor.Üretim yapan üretici, traktörüne pahalı diye mazot alamıyor.

Ben şu an, İzmir e bağlı bir orman köyünde oturuyorum.Tarım Orman Md lüğü bir anons yaptı.Devlet % 85 hibe, onbeş koyun bir koç verecekmiş, isteyenler şu tarihe kadar müracat etsin deniyordu.Köyden bir Allah ın kulu talep etmemiş.

Neden? dedim.

Yem pahallılığını gösterdiler.

Sanayicimizin de ziraatçimizden bir farkı yok, elektrik parası, işçi ücretleri, vergi kıskacında kasılıp kalmış.İşçi çıkarıyor, masrafı kısıyor, nafile.Sonunda işyerini iflasla kapatıyor.

Öbür tarafta hiçbir meziyeti olmayan yandaş, yedi sekiz yerden aylık alıyor.

Gidin bakın, bankaların, özel, yarı özel kurumların yönetim kurullarına bakın. Alakasız kişilerle dolu.

Derdimiz okadar çok ki,hangisine yanacağımızı sapıttık.

Markete giriyorsun herşey ithal, herşey ama.

Neden? Üretim yok.

Güzelim fabrikalar satıldı, PETKİM, SEKA, SÜMERBANK, ŞEKER FABRİKALARI VE Niceleri hurda fiyatının altında satıldı.

Daha bu dertleri anlatmaya devam etsem sayfalar yetmez.

Allah sonumuzu hayır etsin…

Saygılarımla

Namık Olgun