Omurgasızlık bir milletin içine işlemişse ,yozlaşma, umursamazlık, değersizlik hoşgörü de o derece hızla bitecektir.

Ne kadar bir insanın içinde tabiatın içindeki tüm varlıkların sevgisi değer vermesi ile büyürse beraberinde her sevgi de paralelinde gelişecektir.

Hayatta en zor şey ben buyum, beni böyle kabul edin diyebilmek. Dolaylı yollardan olmuş gibi konuşmak yapıyormuş gibi yapmak yani sahtece yaşamak nereye kadar?

Yaşam dediğin nedir ki bugün varsın yarın yoksun önce kendin kendinin değerini bileceksin varlığını kabul ettireceksin ki kendine olan saygını bulasın.

Başkası için yaşamak nereye kadar sürecek ki kendi benliğine kavuştuğunda bunun ne kadar önemsiz olduğunu göreceksin.

Ben artık böyleyim diyebiliyorsan başkalarının haklarını da saygı duyarak yaptırım yapmadan göstermek de senin elinde.

Kabul eder etmez eşlik eder ,etmez o da seni ne kadar benimsemesiyle endeksli bir gelişim.

Saygıyı önce kendisinde oluşturmalıdır bir birey, kendini seven önemseyen karşısındakine de aynı duyguları taşıyacaktır.

Yoruldu insanlar çok, hepimiz gerçekten çok yorulduk. Artık ekstradan yorulmalara, yıpranmalara, yaptırımlara bünyemizde yer kalmadı.

Kendini ifade edemiyorsan istediklerine saygı gösterilmiyorsa yapacaklarını yapamıyorsan bu gerilmek niye yürü git….

Olduğun yerde olmasını bekliyorsan kırılacak üzülecek diye hep veriyorsan kendinden hiç şikayet etme bunu çoktan hak etmişsindir.

Kendinde başlatmalısın önce değişimi, sonra yakın çevrende sonrasında devamı gelecektir alanındaki değişim kendini zamanla bulduğunda..

Bırak omurgasızca yaşayanları geride, bırak ki hem kendine hem de onlara faydan olabilsin. İnsanlar tanışabilir kaynaşabilir bir yol kat edebilir ama devamlı birbirini taşımak zorunluluğu olmamalıdır hiç bir zaman. hayatını bir ileriye taşımak için Karmanın da getirisi işte bu olmalı..

Sevgiyle sadece anı yaşayın çünkü hayat uzun gözükse de sadece bir gün oda bugün….

Emel Araz