Kendime olan sevgi ve saygının daha güçlü olduğunu hissettiğim andan itibaren bakış açım tamamen değişti.
Tabii ki bu hiç kolay olmadı .

Ne zaman kendime dürüst olmaya başladım mutlu olup olmadığımı sevip sevmediğimi eleştirdim ve bunu sonunda anladıktan sonra hiçbir şeyin boş olmadığını her yaşananın yaşanması gerektiğini bunlardan öğrenilmesi gerekenleri, bir daha tekrarlanmaması gerektiğini öğrendim.

Önce Kendimi seçtim, kendim olduğum sürece çevremde olması gerekenlerin olacağını gördüm .

Bu bazı kişilerin hoşuna gitmedi çünkü artık kendi mi sevmeyi benimle yaşamayı öğrendim.

İstemediğim şeyleri artık kimse yaptıramadığını kendi egolarına tatmin olmadığını gören kişiler ister istemez uzaklaştı benden bu da benim işime geldi hayır demek güzelmiş ..

Ruh sağlığımın mutluluğumun önüne geçecek her şeyden kaçıyorum paranın kariyerin hatta başkalarının ne düşündüğünü bile umursamıyorum artık.

Kimsenin beni sevmesine ihtiyacım yok çünkü ben de artık herkesi sevmiyorum. En yakınlarım hariç yani çocuklarım onlar benim iyikilerim ,kaçınılmazlarım, dokunulmazlarım, ve vazgeçilmezlerim.

Başkalarını beklentilerine inat kendi tutkularımın arkasından gitmek benim için daha önemli hale geldi.

Gençken hep büyük şeylerin peşinden koşup hayallerimiz içerisinde erişilmez de olsa isteklerimiz çoktu maddesel olarak .
Sanki bunlardan mutlu olacaktık ama yaş aldıkça bunun böyle olmadığını gördük mutlu olacak daha basit nedenleri gördük.

Mesela benim için tek başına sessizce oturup düşünebilmek bile güzel, gece rahat uyuyabilmek ,sağlıklı lezzetli yemekleri hala yiyebilmek, istediğim yere gidebilmek , sevdiklerimle ve tercih ettiklerim sohbet edip gülüp eğlenmek , kendi kendime yetebilmek daha doğrusu ayakta kararlı onurlu bir şekilde durabilmek güzel.
Bu basitmiş gibi görünenler aslında nekadar önemli olduğunu zaman içinde öğrendik.
Yani demem o ki hayat yaş aldıkça kişiyi daha alçak gönüllü büyük ,büyük hayaller peşinde koşulacağına elindeki küçük güzelliklerin kıymetini bilmeyi öğretiyor.

Bunu da ancak görmek isteyenler görebiliyor…..
Önce sağlık, sonra kendini akışa bırakıp küçük mutluluklardan tad almak hepsi bu.
Sevgiyle kalın
Emel Araz